NAZİ SOYKIRIMI (1938-1945) 6.000.000 ÖLÜ
Ocak 1933'te, on yıl süren politik mücadeleden sonra Adolf Hitler Almanya'da iktidara geldi. Hitler, iktidar yükselişi sırasında Yahudileri Birinci Dünya Savaşında'ki yenilgisi ve daha sonraki ekonomik sıkıntılar yüzünden defalarca suçlamıştı. Hitler, ırkçı teorileri ortaya koyarak, sarışın saçlı ve mavi gözlü Almanların ırkının en yüce şekli olduğunu iddia etti. Alman Yahudileri çoğunlukla kozmopolit nitelikte idi. Yüzyıllardır Almanya'da yaşıyorlardı, savaşlarında Almanya için cesurca savaşıyorlardı ve çok sayıda meslekte başarılı olmuşlardı.
Fakat Naziler tarafından, Alman topluluklarından yoksun bırakılan ve Yahudi olmayan insanlarla evlilik yapmayı yasaklayan 1935 Nuremberg Yasaları ve bir dizi kanun çıkmıştır. Yahudiler okullardan çıkarıldı, mesleklerden men edildi, askerlik görevinden uzaklaştırıldılar.
Aynı zamanda, Propaganda Bakanı Joseph Goebbels'in idaresi altındaki dikkatle düzenlenmiş bir karalama kampanyası, Yahudileri Alman halkının düşmanı olarak tasvir etti. Nazi gazetelerinde, posterlerde, filmlerde, radyolarda, Hitler'in ve üst Nazilerin konuşmalarında yahudiler hakkında karalamalar, aşağılamalar ve soyutlama yapıldı. Sonuç olarak, devlet tarafından onaylanmış anti-Semitizm Almanya genelinde norm haline geldi. Yahudiler evleri ve iş yerleri de dahil olmak üzere her şeylerini kaybettiler.
Mart 1938'de Hitler, Avusturya'yı zorla katarak Nazi Reich sınırlarını genişletti. Avusturya Yahudilerine acımasız bir darbe başladı. Ayrıca her şeylerini kaybettiler ve Nazi yanlısı kalabalığın arasında gezinirken, kaldırımları temizlemek gibi alçak eylemlere bile zorlandılar.
Birçok Alman ve Avusturyalı Yahudi Hitler'in krallığından kaçmaya çalıştı. Bununla birlikte, çoğu Batılı ülke sıkı göçmenlik kontenjanları düzenlemişti ve Yahudi mülteci almada çok az ilgi gösterilmişti. İkinci dünya savaşında Yahudiler yüce lider tarafından acımasızca tehdit edilmişti.
Hitler, kısa süre sonra kışkırtacağı yeni dünya savaşı için Yahudileri suçlamayı amaçladı. Savaş Eylül 1939'da başladı; Alman birlikleri üç milyondan fazla Yahudiye ev sahipliği yapan Polonya'ya saldırdı. Polonya'nın hızlı yenilgisinden sonra Polonya Yahudileri gelecek planları beklemek için Lodz, Krakow ve Varşova'da yeni kurulan gettolara (kamp gibi bir şey) zorlandı. Bu kalabalık gettoların içinde on binlerce insan açlıktan ve hastalıktan zaman içinde öldü. Gettolar yakında, Nazi standartlarına göre ırksal olarak saf kabul edilen fanatik gençlerden oluşan Hitler'in en güvenilir ve sadık organizasyonu olan Nazi SS'nin lideri Heinrich Himmler'in yetkisine girdi.
Ocak 1933'te, on yıl süren politik mücadeleden sonra Adolf Hitler Almanya'da iktidara geldi. Hitler, iktidar yükselişi sırasında Yahudileri Birinci Dünya Savaşında'ki yenilgisi ve daha sonraki ekonomik sıkıntılar yüzünden defalarca suçlamıştı. Hitler, ırkçı teorileri ortaya koyarak, sarışın saçlı ve mavi gözlü Almanların ırkının en yüce şekli olduğunu iddia etti. Alman Yahudileri çoğunlukla kozmopolit nitelikte idi. Yüzyıllardır Almanya'da yaşıyorlardı, savaşlarında Almanya için cesurca savaşıyorlardı ve çok sayıda meslekte başarılı olmuşlardı.
Fakat Naziler tarafından, Alman topluluklarından yoksun bırakılan ve Yahudi olmayan insanlarla evlilik yapmayı yasaklayan 1935 Nuremberg Yasaları ve bir dizi kanun çıkmıştır. Yahudiler okullardan çıkarıldı, mesleklerden men edildi, askerlik görevinden uzaklaştırıldılar.
Aynı zamanda, Propaganda Bakanı Joseph Goebbels'in idaresi altındaki dikkatle düzenlenmiş bir karalama kampanyası, Yahudileri Alman halkının düşmanı olarak tasvir etti. Nazi gazetelerinde, posterlerde, filmlerde, radyolarda, Hitler'in ve üst Nazilerin konuşmalarında yahudiler hakkında karalamalar, aşağılamalar ve soyutlama yapıldı. Sonuç olarak, devlet tarafından onaylanmış anti-Semitizm Almanya genelinde norm haline geldi. Yahudiler evleri ve iş yerleri de dahil olmak üzere her şeylerini kaybettiler.
Mart 1938'de Hitler, Avusturya'yı zorla katarak Nazi Reich sınırlarını genişletti. Avusturya Yahudilerine acımasız bir darbe başladı. Ayrıca her şeylerini kaybettiler ve Nazi yanlısı kalabalığın arasında gezinirken, kaldırımları temizlemek gibi alçak eylemlere bile zorlandılar.
Almanya'ya geri dönüldüğünde nihayet yahudilere olan bastırılmış nefret gevşetildi. Kırık Cam Gecesi (Kristallnacht) 17 yaşındaki Herschel Grynszpan, Paris'teki bir Alman elçilik görevlisi olan Ernst vom Rath'u vurup öldürdükten sonra, Yahudi ebeveynlerinin Naziler'den aldığı zorlu muameleye misilleme yaparak, 9/10 Kasım'da gerçekleşti.
Joseph Goebbels tarafından harekete geçirilen Naziler, Vaftizci Rath'ın ölümünü, Yahudilere karşı devlet tarafından yürütülen ilk katliamın yapılmasında bir bahane olarak kullandı. 90 Yahudi öldü, 500 sinagog yakıldı ve çoğu Yahudi dükkanının pencereleri parçalandı. Yahudilerin ilk toplu tutuklanması 25.000'in üzerinde adamı toplama kamplarına çekilmesiyle gerçekleşti. Naziler, bir çeşit alay olarak, kendilerinin Kristallnacht'ta yarattığı tahribat için Yahudilere 1 Milyar Reichs marka para cezası verdi.
Birçok Alman ve Avusturyalı Yahudi Hitler'in krallığından kaçmaya çalıştı. Bununla birlikte, çoğu Batılı ülke sıkı göçmenlik kontenjanları düzenlemişti ve Yahudi mülteci almada çok az ilgi gösterilmişti. İkinci dünya savaşında Yahudiler yüce lider tarafından acımasızca tehdit edilmişti.
Hitler, kısa süre sonra kışkırtacağı yeni dünya savaşı için Yahudileri suçlamayı amaçladı. Savaş Eylül 1939'da başladı; Alman birlikleri üç milyondan fazla Yahudiye ev sahipliği yapan Polonya'ya saldırdı. Polonya'nın hızlı yenilgisinden sonra Polonya Yahudileri gelecek planları beklemek için Lodz, Krakow ve Varşova'da yeni kurulan gettolara (kamp gibi bir şey) zorlandı. Bu kalabalık gettoların içinde on binlerce insan açlıktan ve hastalıktan zaman içinde öldü. Gettolar yakında, Nazi standartlarına göre ırksal olarak saf kabul edilen fanatik gençlerden oluşan Hitler'in en güvenilir ve sadık organizasyonu olan Nazi SS'nin lideri Heinrich Himmler'in yetkisine girdi.
1940 yılının ilkbaharında Himmler, Polonyalı mahkumları tutmak ve yakınlarda kurulacak yeni Alman fabrikaları için köle emeği sağlamak için, Polonya kenti Oswiecim yakınlarında bir toplama kampı inşa edilmesini emretti.
Bu arada Hitler, Belçika, Hollanda, Lüksemburg ve Fransa'yı istila ederek Avrupa'daki fethi devam ettirerek Nazi kontrolü altındaki Yahudi sayısını artırdı. Naziler daha sonra gerçek rakamları dikkatle toparlamaya başladılar ve ayrıca Yahudilerin tüm varlıklarını kaydettirmelerini istedi. Fakat genel soru şu anda Nazilerin kontrolü altında olan milyonlarca Yahudi ile ne yapılacağı konusunda kaldı. Bu, Naziler tarafından Judenfrage (Yahudi sorunu) olarak anılıyor.
Ertesi yıl, 1941, dönüm noktası oldu. Haziran ayında Hitler Sovyetler Birliği'ni işgal ederek devasa bir kumar oynamıştır. İstila edilmeden önce üst generallerinden topladı ve Rusya'ya yapılan saldırının Komünistleri ve Yahudileri hedef alan acımasız bir "imha savaşı" olacağını ve normal askeri çatışma kurallarının tamamen yok olacağını söyledi.
Sovyetler Birliği içinde tahminen üç milyon Yahudi vardı, bunların çoğu hala Shtetls olarak bilinen küçük izole köylerde yaşıyordu. İstilacı Alman ordularının arkasından, Einsatzgruppen olarak bilinen dört SS özel eylem birimi sistematik bir şekilde bir araya getirildi ve tüm sakinleri vurdu.
Auschwitz'te, Auschwitz II (Birkenau) olarak bilinen büyük bir yeni kamp zaten inşa halindeydi. Bu, kitlesel yok oluş için kullanılacak dört büyük gaz odasının gelecekteki alanı olacaktı. Gaz odası kullanma fikri, Nazi doktorları tarafından Almanya ve Avusturya'daki hasta ve özürlülerin "merhamet le öldürme" adı verilen Ötanazi Programı sırasında ortaya çıkmıştı.
Şu ana kadar Einsatzgruppen tarafından Rusya'daki Yahudileri öldürmek için deneysel seyyar gaz kamyonları kullanılıyordu. Özel kamyonlar SS tarafından taşınabilir gaz odalarına dönüştürülmüştü. Kamyonun motorundaki egzoz dumanı onları boğmak için hazırlanırken, Yahudiler hava geçirmez arka kabın içine kilitlendi. Bununla birlikte, bu yöntemin ortalama kapasitesi 50 kişiden az olduğu için bir hayli pratik bulunmamıştır. Şimdilik en hızlı ölüm yöntemi toplu atış olmaya devam etti. Ve Hitler'in birlikleri Sovyetler Birliği'nin derinliklerine doğru ilerlediğinde, Einsatz cinayetleri hızlandı. Ukrayna'daki 33.000'den fazla Yahudi, 1941 Eylül'ünde iki gün boyunca Kiev yakınlarındaki Babi Yar vadisinde vuruldu.
Ertesi yıl, 1942'da tüm insanlık tarihinde görülmemiş bir şekilde kitlesel bir cinayete başlandı. Ocak ayında, Reinhard Heydrich'in liderliğindeki on beş üst düzey Nazi, SS'nin komutasında ikinci olarak, Nihai Çözüm planlarını koordine etmek için Berlin'de Wannsee Konferansı'nı bir araya getirdi. Artık Avrupa Yahudileri, Belzec, Sobibor, Treblinka ve Auschwitz-Birkenau'da yeni imha merkezlerinin inşa edildiği işgal altındaki Polonya'ya taşınacak ve sınır dışı edilecekti.
|
Belzec, Sobibor ve Treblinka'daki trenlere gelen Yahudiler, yanlışlıkla SS'den transit durdurmaya geldiklerini ve teslim aldıktan sonra gerçek hedeflerine doğru ilerleyeceğini bildirdiler. Elbiselerinin dezenfekte edileceğini ve iyi bir yıkama için duş alacaklarını söylediler. Ardından erkekler, kadınlardan ve çocuklardan ayrıldı. Herkes soyunmaya götürüldü ve kıyafetlerinin tümünü çıkarmayı söyledi. Kadınların ve kızların bir süre sonra saçları kesildi. Önce erkekler, daha sonra kadınlar ve çocuklar, SS tarafından Himmelstrasse (Cennete giden yol) olarak takılan dar çitle çevrilmiş bir yol boyunca çıplak olarak yürüdüler. Yolun sonunda kiremitli bir hamam vardı. İnsanlar içeri girdiklerinde ana kapı kapatıldı. Ölümcül karbonmonoksit dumanları daha sonra odanın dışında bulunan sabit bir dizel motordan geldi.
Auschwitz-Birkenau'da, yeni gelenlerin kıyafetlerini soyunma odasındaki numaralı kancalara dikkatlice asmaları söylendi ve daha sonra sayıları hatırlaması talimatı verildi. Onlara bir parça sabun verildi ve büyük bir duş odası olan bitişik gaz odasına götürüldüler. Karbonmonoksit yerine, ticari böcek öldürücü prussik asit döküldü. Gaz peletleri, delikli sacdan yapılmış içi boş millere düştü ve hava ile temas ettikten sonra buharlaştı ve zemin seviyesinde dışarı sızan ölümcül siyanür dumanı verdikten sonra tavana doğru yükseldi. Çocuklar önce yere yakın oldukları için öldüler.
Ölüm kamplarının her birinde, kurbanlarını çözmek ve onları gaz odasından çıkarmak için, Sonder kommandos adı verilen Yahudi köle işçilerinin özel ekipleri kullanıldı. Daha sonra dişlerden herhangi bir altın dolgusu çıkarıp gizli değerli eşyalar için vücut deliklerini araştırdılar. Ardından cesetler çeşitli yollarla imha edildi. Tüm giysiler, para, altın, mücevher, saat, gözlük ve diğer değerli eşyalar sıralandı ve yeniden kullanım için Almanya'ya gönderildi. Kadın saçları keçe üretimi için Bavyera'da bir firmaya gönderildi.
Ölüm kamplarına giden yolculuğun olağanüstü bir yanı, Nazilerin Batı Avrupa'dan trenle nakledilen Yahudileri üçüncü sınıf yolcular olarak "Doğu'ya yerleştirilmeleri" gerekçesiyle sık sık tahsil etmesiydi. Ayrıca ölüm kamplarına yeni gelenler, basılı tebrikle mesajlarıyla akrabalarına eve gönderilen kartpostalları imzaladılar: "Burada çok iyi çalışıyoruz, işimiz var ve iyi davranıyorlar. Varışımızı bekleyin. "
Polonya gettolarında Yahudilere sadece çalışma kamplarına "aktarıldığı" söylendi. Birçoğu, acımasız getto koşullarından kaçmayı ümit ederek isteyerek gitti. Daha sonra, ısıtılmayan, kötü havalandırılan, su ya da sıhhi olmayan yerlere dolduruldu. Küçük çocuklar ve yaşlılar genellikle hedeflerine ulaşmadan çok önce öldüler.
Auschwitz'e gelen tren yükleri Josef Mengele gibi SS doktorları tarafından yapılan bir seçim sürecinden geçti. Köle emeği için uygun görülen genç yetişkinlerin yaşamasına izin verildi ve sol ön kollarına dövmeli bir kimlik numarası yapıldı. Herkes gaz odalarına gönderildi.. İkiz çocuklar da dahil olmak üzere birkaç mahkûm, zaman zaman insan tıbbı deneylere katılmak için bir kenara bırakılmıştı.
Naziler bütün ölüm kamplarını gizli tutmaya çalışsa da, söylentiler ve bazı görgü tanıkları yavaş yavaş olanları yaydı. İşgal altındaki Rusya genelinde meydana gelen kitlesel atışların gizlenmesi daha da zordu. 30 Haziran ve 2 Temmuz 1942 tarihinde, The New York Times aracılığıyla 1.000.000 yahudinin vurulduğu bildirildi. O yaz, Dünya Yahudi Kongresi'nden İsviçre temsilcileri, Nazilerin Yahudileri yok etme planıyla ilgili bir Alman sanayicisinden bilgi aldı. Bilgileri Londra ve Washington'a ilettiler.
Aralık 1942'de İngiliz Dış işleri Sekreteri Anthony Eden Avam, Kamarası önünde durdu ve Nazilerin "şimdi Hitler'in Avrupa'daki Yahudi halkı yok etmek için defalarca niyetini yürürlüğe koyduklarını" ilan etti.
Amerika'daki Yahudiler çeşitli raporlara, Mart 1943'te New York'taki Madison Square Garden'da ABD hükümetine harekete geçmek için bir miting düzenleyerek yanıt verdi. Sonuç olarak, Bermuda Konferansı (19-30 Nisan'da) Nazilerin işgali altındaki ülkelerden gelen mültecilerin sorunlarını tartışmak üzere ABD ve İngiltere'nin temsilcileriyle bir araya geldi. Fakat toplantı, sürmekte olan imha eylemlerine karşı tamamen hareketsiz kaldı.
Aradan geçen uzun olaylardan sonra birçok durumda, Yahudiler olayları kendi ellerine aldılar ve şiddetle Nazilere direndiler. En dikkat çeken şey, Varşova Gettosu içinde yapılan 28 günlük savaştı. Orada kaçak silahlarla silahlanmış 750 Yahudi bir grup, küçük tanklar, topçu silahları ve alev atıcılar ile silahlanmış 2000 SS askeriyle savaştı. Naziler, Yahudilerin sert direnişi ile karşı karşıya kaldıklarında bütün getto'yu yakmaya karar verdiler.
Bir SS raporu olay yerini şöyle anlatıyor: "Yahudiler canlı olarak yakılma korkusu yüzünden yanan binalarda kaldıklarından üst katlardan atladılar ... Kemikleri kırılmış halde, sokağın karşısında hala olmayan binalara sürünmeye çalışıyorlardı. Ancak ateşe verildi. Yahudiler bizim tarafımızdan yakalanma tehlikesine rağmen ölmeyi tercih ettiler."
Diğer direnişler de ölüm kamplarında meydana geldi. Treblinka'da, Yahudi mahkumlar Ağustos 1943'te bir isyan başlattılar; ardından Himmler kampı sökülmesini emretti. Sobibor'da, Ekim 1943'te, Yahudiler ve Sovyet PAB'leri 11 SS erkeği öldürdükten sonra 300 kişi halinde kaçtılar. Bu 300 kişiden çoğu avlandı ve yalnızca elli kişi hayatta kaldı. Himmler sonra Sobibor'u kapadı. Auschwitz-Birkenau'da, Yahudi Sonderkommandos Ekim 1944'te dördüncü krematoryumda imha etmeyi başardı.
Fakat Nazi işgali altındaki Avrupa'da nispeten az sayıda Yahudi olmayan insan Yahudilere yardım etmek için kendi hayatlarını tehlikeye atmaya hazırdı. Dikkate değer istisnalar, Plaszow çalışma kampından memleketi Brunnlitz'e hareket ettirerek 1200 Yahudiyi kurtaran bir Alman olan Oskar Schindler'i içeriyordu. Danimarka ülkesi, 7000'den fazla Yahudiyi neredeyse tüm insanlarını deniz yoluyla emniyet altına alıp kurtardı. İtalya ve Bulgaristan, sürgün için Almanlar ile işbirliği yapmayı reddetti. Avrupa'daki başka yerlerde, insanlar genellikle pasif bir şekilde duruyordu ve Yahudi aileler sokaklarda bekleyen trenlere doğru yürüyordu.
1944 yılına gelindiğinde, savaş gelgiti Hitler'e karşı döndü ve orduları Müttefikler tarafından tüm cephelerde yenildi. Bununla birlikte, Yahudilerin öldürülmesi kesintisiz devam etti. Alman ordusunun ihtiyaç duyduğu demir yolu lokomotifleri ve yük arabaları, Yahudileri Auschwitz'e taşımak için SS tarafından kullanıldı.
15 Mayıs - 9 Temmuz tarihleri arasında 430.000'den fazla Macar Yahudi Auschwitz'e gönderildi. Bu süre zarfında, Auschwitz günlük en çok kaza yapan ve öldürülen insanların sayısını 9000'in üzerine çıkardı. Yakalanan ölü sayısı, krematoryum kapasitesini aştığı için, altı büyük açık ocak kullanıldı.
Durdurulamayan Müttefikler'in askeri gelişimi devam etti ve 24 Temmuz 1944'te Sovyet birlikleri, doğudaki 360.000'in üzerinde ölümle sonuçlanan ilk kamp olan Majdanek'i kurtardı. Sovyet Ordusu Auschwitz'e yaklaşırken, Himmler gaz odalarının tamamen imha edilmesini emretti. Hitler'in çökmekte olan Reich'i boyunca SS, şimdi Auschwitz'ten yaklaşık 66.000 dahil olmak üzere uzak bölgelerden uzakta yaşayan toplama kampları mahkumlarının ölüm yürüyüşünü başlattı. Bu yürüyüşlerdeki tutukluların çoğunluğu, zorla ölü düşürdüler ya da silahla vuruldu.
Sovyet Ordusu, 27 Ocak 1945'te Auschwitz'e ulaştı. O zamana kadar, tahmini 1.500.000 Yahudi, 500.000 Polonyalı tutsak, Sovyet emri ve Çingenelerle birlikte orada hayatını kaybetti. Batı Müttefikler 1945 baharında Almanya'ya itildikçe Buchenwald, Bergen-Belsen ve Dachau'yu kurtardı.
30 Nisan 1945'te Berlin'de Sovyet Ordusu tarafından kuşatılan Adolf Hitler intihar etti ve Reich çöktü. Şimdiye kadar, Avrupa Yahudilerinin çoğu öldürüldü. Ölüm kamplarında dört milyon gazla, bir iki milyon kişi de gettoda öldü. Zafer Müttefikleri; İngiltere, Amerika Birleşik Devletleri ve Sovyetler Birliği, daha sonra katliamın sorumlularını aradılar.
Yedi ay sonra, Nuremberg Savaşı Suçları Mahkemeleri başladı ve 22 kişinin hayatını kaybeden üst Naziler insanlığa karşı suçlarla suçlandı.
Duruşma sırasında, Polonya eski Nazi Valisi Hans Frank şu sözleri açıkladı: "Bin yıl geçer ve Almanya'nın suçu silinmez."
Yazı uzun gelebilir, fakat milyonlarca insanın acı bir şekilde hayatını kaybettiği soykırım hakkındaki gerçekler için az bile.